زردتشت پیامبری که باید از نو شناخت
حضرت محمد: زردتشت از پیامبران الهی بود
کتاب آسمانی زردشتیان اوستا نام دارد که به معنای اساس و بنیان و متن است.این کتاب
به خط و زبان اوستایی نوشته شده است که به ایران باستان تعلق دارد و با زبان پهلوی و
سانسکریت همریشه است.به عقیده بسیاری از محققان،خط اوستایی در دوره ساسانیان
(226-641 م.)پدید آمد و اوستا که قبلا در سینهها بود،به آن خط کتابت شد و به قولی
این کار پس از ظهور اسلام صورت گرفته است.
زردشتیان و پژوهشگران بر این مسأله اتفاق دارند که اوستا در اصل بسیار بزرگتر بوده
است که به عقیده برخی روی 12000 پوست گاو نوشته بود.اوستای کنونی دارای
83000 کلمه است و احتمالا اصل آن دارای 345700 کلمه(یعنی چهار برابر)بوده
است.اوستای اصلی به 21 نسک(کتاب یا بخش)تقسیم میشد و اوستای کنونی نیز 21
نسک است.
اوستا 5 بخش دارد:
1.یسنا(جشن و پرستش)؛قسمتی از این بخش گاتها نامیده میشود(به معنای
سرود).این بخش که مشتمل بر ادعیه و معارف دینی و معروفترین قسمت اوستاست،به
خود زردشت نسبت داده میشود،در حالی که سایر قسمتهای اوستا را به پیشوایان دین
زردشت نسبت میدهند؛
2.ویسپرد( همه سروران)مشتمل بر نیایش؛
3.وندیداد( قانون ضد دیو)درباره حلال و حرام و نجس و پاک؛
4.یشتها( نیایش سرود و تسبیح)؛
5.خرده اوستا( اوستای کوچک)درباره اعیاد و مراسم مذهبی و تعیین سرودهای آنها.
زردشتیان،علاوه بر اوستا،تفسیری به نام زند اوستا و کتب مقدس دیگری به زبان
پهلوی دارند.
